BAŞKANIMIZ EYFEL'DE FOTOĞRAF ÇEKİLİR Mİ? Mustafa Yürekli

1887-89 yılları arasında Fransız Devrimi’nin 100. yıl kutlamaları için inşa edilen Eyfel Kulesi, sanat eseri midir sorusuna verdiğim pek çok cevaptan sadece “Eyfel Kulesi bomboş Fransız ruhudur. Karnavaldan karnavala kusar oysa.” tespitimle başlıyorum yazıma. 

Yapıldıktan sonra şehrin mimari dokusuna zıt bir görüntü oluşturduğu için sürekli eleştirildi. Kule, yapıldığı dönemin ileri gelen sanatçıları tarafından başlatılan bir kampanyayla yıkılmak istenmişti.  Yıkılmadı. Eyfel, yapılırken sadece 20 yıl için izin alınmıştı ve süresi dolunca sökülecekti. Sökülmedi.

Daha ilginci, Ağustos 1944’te İtilaf Devletleri Paris’e yaklaştıklarında, Hitler, Paris askeri ataşesi General Dietrich von Choltitz’e şehri ve kuleyi yok etmesi emrini verdi. Fakat General Choltitz Eyfel Kulesi’ni kıyamadığından yıkmadı. Eyfel, güzelliğiyle değil, bomboş bir çerçeve gibi hikayesiyle yaşıyor. Postmodern sanat işte budur. Almanya’nın Fransa’yı işgal günlerinde Adolf Hitler kuleyi yıktıramadı ama çok daha büyük bir iş yaptı: 1940’ta Almanya’nın Fransa’yı işgalini bir fotoğrafla kodladı. İşgalden önce Fransızlar tarafından asansörün kabloları kesildiği için Hitler tepeye merdivenle çıkmak zorundaydı. Bu yüzden Hitler aşağıda, Eyfel’i arkasına alıp poz vermekle yetinmişti. Birkaç Nazi askeri tepeye kadar tırmanıp Gamalı Haç’ı oraya asmışlardı. Fakat bayrak çok büyüktü. Birkaç saat sonra uçup giden bu büyük bayrağın yerine daha küçük olanı asıldı. Kısa süre sonra bir Fransız da çıkıp yerine Fransa bayrağını astı. 

Hitler, Eyfel’e çıkıp Paris’i arkasına alarak fotoğraf çekilseydi, Almanya’nın Fransa’yı işgal yılları başka Hitler fotoğraflarıyla da kalıcılaşacaktı. Hitler, Fransa’yı, başkenti Paris’i ele geçirmişti ama Eyfel’i değil diye ezik bir espri vardır. Hitler Eyfel’in önünde Nazi işgalinin Fransa üzerindeki etkisinin belki de en büyük sembolik görüntüsü olan fotoğraflar çekildi. Hitler böylece yıkmakla yükleyeceği anlamdan daha olumsuz bir anlam giydirdi Eyfel’e.  

Eyfel fotoğrafını çekilirken Hitler, sol yanına en beğendiği mimarlardan Albert Speer’i aldı, sağına da heykel traş Arno Breker’i, iki sanatçının ortasında, kuleyi de arkalarına alarak işgal pozunu verdi. Fotoğrafçı tabiî ki Hitler tutkunu ve Nazi Partisi üyesi Nazi Partisi’nin yayın organlarında ve propaganda metinlerinde imzası olan ünlü fotoğrafçı Heinrich Hoffmann’dı. 

Eyfel fotoğrafında Hitler, iki sanatçı arasında dururken, muzaffer bir komutan olarak ne kadar ince ruhlu olduğunu göstermek istiyordu. Bu fotoğraf, Almanların Fransa’ya medeniyeti, kültürü ve sanatı götürdüğünü iddia ediyor. 

İstiklal Marşı’mızda boşuna “Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar!” demiyor milli şairimiz Mehmet Akif.. Amerika da Irak’a demokrasi getirmek için girmedi mi? 

Berlin, Paris, Londra, Washinton, Moskova ve Pekin’i bir gün İlay-ı Kelimettulah için fethedecek İslam devleti başkanı, eminim ki ne böyle fotoğraflar çekilme hevesine düşecek, ne de “Sizi medenileştirmeye geldik!” diyecek. 

Güvenlik, adalet, barış ve huzur götüreceğinden İstanbul’un fethinde olduğu gibi bu ülkelerin halkları bayram sevinci yaşayacaklar ve başkanımızı çiçeklerle karşılayacaklar.

http://www.haber7.com/yazarlar/mustafa-yurekli/1320105-baskanimiz-hitler-gibi-eyfelde-fotograf-cekilir-m